Plotkarstwo

W tamtym tygodniu podczas wykonywania wielkich porządków w domu, niefortunnie stanęłam na taborecie, taboret się przechylił, a ja z łoskotem upadłam na podłogę łamiąc sobie przy tym obojczyk i nabijając niezłego guza. Nadal nie wiem jak to wszystko się stało, bo w sprzątaniu jestem prawdziwą mistrzynią i już nie raz wykonywałam podobne prace na wysokościach. Wystarczyła chwila nieuwagi by zagrozić swojemu zdrowiu, a nawet życiu. Karetkę wezwał narzeczony, który zaalarmowany głuchym łoskotem mojego upadku szybko pobiegł do pokoju i odruchowo złapał za telefon. W wyniku upadku i ogromnego bólu ramienia straciłam przytomność, którą odzyskałam dopiero po kilku minutach.

W szpitalu spędziłam dwa dni na obserwacji. Lekarze chcieli się upewnić czy na pewno nic więcej mi się nie stało i czy czasem nie nabawiłam się wstrząśnienia mózgu. Ręka bolała mnie bardzo, a gips, w który włożono mi połowę klatki piersiowej był bardzo niewygodny. W ciągu nocy w szpitalu udawało mi się przespać co najwyżej cztery, pięć godzin, resztę czasu spędzałam na bezsennym wpatrywaniu się w sufit i wsłuchiwaniu w rozmowy toczone przez pielęgniarki. Moja sala znajdowała się tuż przy pokoju pielęgniarek, dlatego dokładnie słyszałam o czym rozmawiają osoby w nim zgromadzone, pielęgniarka Olsztyn. Powiem wam tylko, że pielęgniarki to straszliwe plotkary, które nie mają oporów w komentowaniu swoich pacjentów, obmawianiu lekarzy i znajomych im osób! W trakcie dwóch nocy nasłuchałam się i o sobie i o koleżance leżącej w jednej sali ze mną.  Po tym wydarzeniu zaczęłam nieco inaczej patrzeć na zawód pielęgniarki – o wiele mniej przychylnie!